Biden ve Harris karşı karşıya olduğumuz krizleri durdurmayacaklar; hayatta kalmak ve yaşamak istediğimiz dünyayı inşa etmek için yardımlaşma projeleri şart
Biden ve Harris, kariyerlerini insanlara suçlu muamelesi yaparak oluşturdular. Ekim ayında Walter Wallace Jr.’ın öldürülmesine tepki olarak, polis şiddetini kabul etmekten çok eylemcileri uyarmaya odaklanan ortak bir bildiri yayımladılar. Bir kaya gazı çıkarma yöntemi olan fracking’e karşı çıkmayacaklarını ve Obama dönemi iklim politikalarına dönüldüğü takdirde kesinlikle hapı yutacağımızı açıkça ifade ettiler. Biden, korkunç bir savaş yanlısı bir sicile sahip ve İsrail sömürgeciliğine koşulsuz desteğini ifade etti.
Geçtiğimiz günlerde petrol ve gaz endüstrisi çığırtkanı Cedric Richmond’ı baş danışmanı olarak seçti. Öte yandan geçiş ekibinin üçte biri silah endüstrisi tarafından finanse edilen düşünce kuruluşlarından (think tank) geliyor. Yeni yönetim altında, Trump’ın en kötü politikalarından bazılarını geri alsalar bile, topluluklarımız kötüleşen kriz koşullarına şahit olmaya devam edecekler.
Trump’ın politikaları ve kullandığı retorik aşırı, açık bir şekilde ırkçı ve cinsiyetçiydi, iklim değişikliğini ve COVID’i reddediyordu, bu da birçok insanı polisin, ordunun, sınır uygulamasının ve kapitalist ekonominin meşruiyetini sorgulamaya ve bu sistemlere karşı çıkmak için toplumsal hareket çalışmalarına katılmaya teşvik etti. Dört yıl boyunca Trump’la savaşmaktan, dokuz aydır salgına ve neden olduğu tüm kayıplara ve tahribata hızlıca yanıt vermekten ve beyaz üstünlüğüne karşı tarihi bir ayaklanma örgütlemek ve polisle sokaklarda savaşmak için gösterilen cesur çabalardan hepimiz yorulmuşken şimdi seferberliği sona erdirme riskini alamayız.
Irkçılığa, savaşa, petrol ve gaz endüstrisine, kriminalize etmeye ve servetin konsolidasyonuna karşı Demokrat Partinin başarısızlıklarını gün yüzüne çıkaran ve artan krizler karşısında cesur doğrudan eylemlerin gerekliliğine vurgu yapan Black Lives Matter, No DAPL, Not 1 More Deportation, Abolish ICE ve diğer kampanyaların yarattığı momentumu sürdürmeliyiz. Göğüs gerdiğimiz badireleri atlatmak ve değişim için kendi hareketlerimizi inşa etmek için yardımlaşma adımlarını organize etmeye ve bunları sürekli hale getirmeye her zamankinden daha fazla ihtiyacımız var.
Sistem çöküşünün ortasında yardımlaşma
Mayıs 2020’de yardımlaşma altyapısının sokaklarda örgütlenmeyi nasıl beslediğini gördük. Irkçı, kapitalist sağlık sistemlerinin acımasızlığını ve sosyal güvenlik ağlarının kırılganlığını ortaya çıkaran küresel bir salgının ortasında, Minneapolis polisi George Floyd’u vahşice öldürdü ve bu durum siyah karşıtı ırkçılığa ve polis şiddetine karşı küresel protestoları ateşledi.
Pandeminin ilk aylarında harekete geçen yardımlaşma projeleri, büyüyen protestolara katılımın vektörleri haline geldi. Bu noktada milyonlarca insan farklı şekillerde eylemlere katılım gösterdi; sokaklarda polisler ve beyaz üstünlüğüne inananlarla savaşırken birbirlerine yiyecek, maske, el dezenfektanı, su, tıbbi destek ve koruma sağlama, suça itilmiş insanlar için destek amaçlı fonlar organize etme, okullar ve diğer kurumlara polisle yapılan sözleşmeleri iptal etmeleri için baskı yapma ve çok daha fazlası. Protestoların yalnızca ilk iki haftasında, ABD’nin dört bir yanından 3,5 milyon insan eşi görülmemiş şekilde kefalet fonlarına bağışta bulundu.
Organizatörler, polis departmanlarının mali kaynaklarının kesilmesini ve dağıtılmasını talep ettikçe, dönüştürücü adalet hakkında enerjik sohbetler ortaya çıktı ve giderek daha fazla insan, çatışma ve şiddeti suç olarak kabul etme yerine yardımlaşma yoluyla ele alma olasılıklarını öğrenir hale geldi.
Seattle’da polis, günlerce süren çatışmaların ardından Doğu Bölgesi’ni terk etti ve eylemciler, birkaç blok ve bir park etrafına otonom bir bölge kurdu. Polisin geri çekilmesi ve çoğu işletmenin COVID-19 nedeniyle kapanmış olması sonucunda, bölge, daha önceki işgal hareketlerinin kamp alanları ve eylemcilerin kamusal alanı işgal etmesiyle ortaya çıkan alanlar gibi, yönetişim, ortak idare ve liderlik, karar verme ve toplu bakım yöntemlerinin tartışılıp geliştirildiği ve uygulandığı bir deney alanı haline geldi. Bu alanda akıl sağlığı desteği, yiyecek, su, tıbbi bakım, maskeler, manevi destek, saç kesimi, kıyafet, çatışma arabuluculuğu ve daha fazlasını sağlamak için karşılıklı yardımlaşma projeleri ortaya çıktı.
Black Lives (Black Lives Matter: Siyahların Hayatı Önemlidir hareketi) hareketinin yanında polis uygulamaları karşısında gelişen seferberliklerin gittikçe büyüdüğü sırada, bilim insanları Mayıs 2020’nin rekor seviyedeki en sıcak Mayıs olduğunu ve 2020’nin de önceki on yıl gibi sıcaklık açısından rekor kıran bir başka yıl olacağını duyurdu. 2020 ilerledikçe, iklime dair kötü haberler gelmeye devam etti. Donmuş toprakların (permafrost) iklim değişikliği kaynaklı erimesi Rusya tarihindeki en büyük petrol sızıntısına neden oldu.
ABD’nin batı kıyısı, milyonlarca dönümlük alanı yok eden ve insanların aylarca duman solumasına sebep olan rekor büyüklüğünde orman yangınlarına tanık oldu. Kuzey Kutbu ve Antarktika’daki buz tabakası çökmeleri, iklim değişikliğinin endişe verici yeni etkilerini ortaya koydu. Rekor boyuttaki kasırga sezonu Atlantik’i zorluyor. Baktığımız her yerde, altında yaşadığımız sistemlerin çökmekte olduğuna dair işaretler görüyoruz ve hayatta kalmak istiyorsak yeni bir şeylerin ortaya çıkması gerekiyor.
Dayanışma ve direniş
Dünya, COVID-19 salgınının devam etmekte olan krizleriyle, derinleşen yoksulluk ve iklim değişikliğiyle, yasa dışı ve ırkçı polis uygulamaları, suçlulaştırma, sınır boyu yaptırım sistemleri ve ordular yoluyla uygulanan tahakkümle karşı karşıyayken, daha geniş bir siyasi eylem ekosistemi için yardımlaşma projelerinin gerekli olduğu açıktır. Yardımlaşma, insanların her türlü felaketten kurtulmalarına yardımcı olur, yeni insanları harekete geçirir ve politize eder ve ihtiyaç duyduğumuz yeni sistemleri ve birlikte olma yollarını oluşturur. Yardımlaşma projelerimizi ne kadar güçlü inşa edersek, seferberliklerimiz o kadar kalıcı olabilir.
Yardımlaşma, hareketlerimizi oluşturan diğer taktikler için çok önemlidir, çünkü bu sadece milyonlarca yeni insanın harekete kalıcı şekilde katılımını sağlamanın yolu değil, aynı zamanda diğer tüm stratejileri destekleyen bir yöntemdir. Dönüştürücü adalet projelerini geliştiren onlarca yıllık çalışma, toplum desteği için polis bütçelerini sonlandırmaya ve kaynakları insan ihtiyaçlarına yönlendirmeye dayanan alternatif bir vizyon sağlıyor.
Kefalet fonları, yasal savunma kampanyaları ve mahkumlara mektup yazma projeleri, günbegün sıradan şekilde zalim polislik sistemine maruz kalanlara; polise, hapishanelere, göçmenlik yaptırımlarına ve şirketlere karşı yaptıkları cesur eylemler nedeniyle suçlu görünenlere destek oluyor. Göz yaşartıcı gaz ve plastik mermi yaralarını tedavi eden sokak sağlık görevlileri, polis silahlarına karşı savunma yapan ekipler, polisle girilen sokak çatışmalarının günlerce ve haftalarca sürmesini sağlıyor. İyileştirici adalet projeleri ve çatışma arabuluculuk projeleri, polisten arınmış bölgelerde birlikte yaşama becerilerimizi geliştirmemize yardımcı oluyor. Yardımlaşma, tüm direniş çalışmalarımız için gereklidir.
Kriz anları ve dönüştürücü örgütlenme, gittikçe daha cesur hale gelen dayanışma eylemlerini güçlendirir. 1 Haziran 2020 tarihinde Washington, DC’de, polis, George Floyd’un öldürülmesi üzerine gerçekleşen ayaklanmaları bastırmak için şehir tarafından uygulamaya sokulan ve akşam saat 6’dan itibaren başlayan sokağa çıkma yasağını ihlal ettikleri gerekçesiyle tutuklamak amacıyla bir yerleşim sokağında eylemcilerin etrafını çevreledi. Polis tutuklamalara başladığında, sokakta yaşayanlar protestoculara kapılarını açtılar ve evlerinde sığınmalarına izin verdiler. Polis göstericileri evlerden çıkarmaya çalıştı, hatta camlardan içeri biber gazı bile attı. Fakat bölge sakinleri eylemcileri gece boyunca içeride tuttu, onları yedirdi ve ihtiyaçlarını karşıladı. Polis otoritesinin bu açık reddi ve birbiri için risk alma istekliliği, dayanışma ve yardımlaşmanın canlı imkanlarını göstermektedir.
Bölge sakinlerinin DC’de eylemcileri savunduğu aynı hafta, ABD’nin dört bir yanında, otobüs şoförleri, polisin toplu tutuklamalar yapmak için halk otobüslerine el koymasına izin vermeyi reddetti. Otobüsleri bu amaçla kullanabilmek için fazla mesai ücreti tekliflerine rağmen, otobüs şoförleri polisle iş birliğine karşı ortak bir direniş örgütlediler. Minneapolis’teki otobüs şoförleri sendikası, şoförlerin tutuklanan protestocuları taşımayı reddetme ve polisi protestolara götürmeyi reddetme hakkına sahip olduğunu ilan eden bir açıklama yaptı.
Irkçı devlet şiddetini geri püskürtmek
İdeal olarak, yardımlaşma ve dayanışma ile ilgili deneylerimiz gittikçe daha cesur hale gelir, çünkü yetki paylaşımıyla ilgili deneyimler bizi baskın sistemlerin gayri meşru otoritesinden kurtarır. Bu durum, göçmenleri ICE (Immigration & Customs Enforcement) tutuklamalarından korumaya yönelik eylemlerdeki artışta da görülmüştür. 2019 yılının temmuz ayında, Tennessee, Nashville’deki topluluk üyeleri, arabasının içinde oturan bir adamın etrafında duvar oluşturdu, amaçları adamı, onu almak için gelen ICE ajanlarından korumaktı. Aynı zamanda, ülkenin dört bir yanındaki karşılıklı yardımlaşma grupları, göçmenleri gizlemek, göçmenleri yaklaşan ICE baskınlarına karşı uyarmak, tutukluların ve sınır dışı edilenlerin ailelerine sahip çıkmak, acımasız koşullarla karşılaşan göçmen mahkûmlara destek vermek ve insanları sınır dışı etmek üzere havaalanlarına getirmek üzere göç hapishanelerinden ayrılan otobüsleri engellemek için örgütleniyordu.
Aynı gruplar sıklıkla bölgelerindeki göçmen hapishanesini kapatma veya bir göçmenlik hapishanesinin inşasını veya genişletilmesini durdurma, ICE’nin sınır dışı etme amacıyla yerel havaalanlarını kullanmasını yasaklayan yerel yasalar çıkmasını sağlama, ICE ve yerel yönetimlerin işbirliği yapmasının önüne geçme veya göçmenleri hapsetmek için kullanılan özel bir hapishanenin iş ruhsatının ellerinden alınmasını sağlama gibi kampanyaların içinde yer aldılar.
Bu ICE karşıtı çabalar, karşılıklı yardımın ırkçı devlet şiddetinin patlamaya hazır büyümesini geri püskürtmeyi ve katılımcılar arasında birbirlerini korumak için giderek daha fazla doğrudan eylemde bulunma cesaretini artırmayı amaçlayan stratejilerle nasıl bağlandığına dair bir tablo sunuyor.
Krizler arttıkça, insanları tutuklayan ICE’yi ve polisi, kiracıları tahliye etmeye çalışan polis şeflerini, evsiz insanların kamplarını tahliye etmeye çalışan şehir işçilerini engellemek için, boru hatlarını ve fracking (kırma alanları) alanlarını sabote etmek için ve hatta toprakları işgal eden askeri kuvvetleri durdurmak için halk gücünü kullanarak örgütlenmemiz insanlara daha cesur olmaları için ilham verebilir. Esir alanların onları serbest bırakmasını istemek yerine kendi insanlarımızı hapishaneden kurtaracağımız ve çalınan servetin vergilendirilmesini ve farklı şekilde harcanmasını istemek yerine yeniden dağıtacağımız bir seferberlik seviyesine ulaşabiliriz.
Yeni bir yaşam tarzına doğru
Hareketlerimiz, topluluklarımıza karşı kullandıkları silahları ortadan kaldırmak ve aynı zamanda özgürlük ve kolektif kendi kaderini tayin ilkelerimize dayanan yeni hayatta kalma yolları inşa etmek için mevcut yapılarla mücadele etmelidir. Yemek yeme, iletişim kurma, barınma, hareket etme, iyileştirme ve birbirimize bakmanın yollarını, kâra odaklanmayan, hiyerarşiye dayanmayan ve gezegenimiz için yıkıcı olmayan şekilde hayal ve inşa etmeliyiz. Militarizme dayanmayan, katılımcı, rızaya dayalı işbirliği yolları yaratarak ortak yönetim uygulamalıyız.
Yardımlaşma çalışması, krizleri atlatmamıza yardım etmede büyük bir rol oynar, öte yandan toplumumuzu dönüştürmemiz veya şiddetli ve adaletsiz acılarla yüzleşmemiz gereken zamanlarda, ki şu anda bunu yaşamaktayız, yepyeni bir yaşam tarzı için ihtiyaç duyduğumuz becerileri ve kapasiteleri inşa etme potansiyeline de sahiptir.
Yiyecek dağıtırken, toplantılara katılırken, maske dikerken, mahkûmlara mektup yazarken, bandaj takarken, ilişki becerileri derslerini yürütürken, çalışmalarımızı denetimden nasıl koruyacağımızı öğrenirken, bahçeler yaratırken ve çocukların bezlerini değiştirirken polis ve ordudan sayıca üstün olma yeteneğimizi güçlendiriyoruz. Bunu yaparken, topluluklarımızı koruyor ve herkesin yaşamında yiyecek, barınma, ilaç, haysiyet, bağlantı, aidiyet ve yaratıcılığa sahip olmasını sağlayan sistemler inşa ediyoruz.
Yeni bir başkanlık idaresine geçerken, topluluklarımızda karşılıklı yardımlaşma altyapısı oluşturma işi her zamanki gibi aciliyetini koruyor. Biden ve Harris’in karşı karşıya olduğumuz krizleri durduracağına dair hiçbir işaret yok. Sadece yaklaşan fırtınalardan, sellerden, yangınlardan, tahliyelerden, elektrik kesintilerinden ve kemer sıkma paketlerine karşı değil, aynı zamanda direncimizi kırmak için göndermeye devam edecekleri polis ve askerlere karşı da kendimizi ve birbirimizi desteklemeye hazır olmamız gerektiğine dair çok sayıda işaret var.
Bu zor zamanlarda hep birlikte hayatta kalabilmek için birlikte savaşmaktan başka seçeneğimiz yok. Yardımlaşma projeleri, yaşamak istediğimiz, herkesin ihtiyacı olan şeye sahip olduğu, dünyayı inşa ederken bu savaşı da inşa ettiğimiz yerdir. Kazanmanın tek yolu toplu eylem ve kitlesel katılımdır ve 2020 bize bunun neye benzeyebileceğine dair birçok küçük işaret verdi. Şimdi daha da kararlı şekilde birbirinizi önemsemenin tam zamanı.
[Roar Mag’deki İngilizce orijinalinden Müge Ertürk tarafından Sendika.Org için çevrilmiştir]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder